Nedavna otkrića svemirskog teleskopa James Webb na egzoplaneti K2-18b, uzburkala su naučnu zajednicu, jer se radi o najintrigantnijem nagovještaju mogućeg života izvan Zemlje.
U atmosferi ovog dalekog svijeta detektirane su molekule dimetil sulfida (DMS), koje su na našoj planeti snažno povezane sa biološkom aktivnošću.
Istraživački tim, predvođen profesorom Nikkuom Madhusudhanom sa Instituta za astronomiju Univerziteta u Cambridgeru, zaslužan je za ovo otkriće.
Egzoplaneta K2-18b
K2-18b je planeta smještena u sazviježđu Lava i od Zemlje je udaljena otprilike 120-124 svjetlosne godine.
Ono što ovu planetu čini posebno zanimljivom je njen položaj unutar nastanjive zone svoje zvijezde – područja gdje temperature potencijalno omogućuju postojanje tekuće vode na njenoj površini, što je ključni sastojak za život kakav poznajemo.
Dok izrazi “biopotpis” ili “najjači dokaz dosad” bude uzbuđenje, sami istraživači u svojim naučnim radovima i izjavama ističu nesigurnost.
Profesor Madhusundan naglašava da je “ključno prikupiti više podataka” prije nego što se sa sigurnošću utvrdi postojanje života, te ostaje “oprezno optimističan” priznajući da postoji mogućnost “nepoznatih hemijskih procesa” koji bi mogli objasniti ova zapažanja.
Svijet drugačiji od našeg
Egzoplaneta K2-18b se značajno razlikuje od Zemlje i bilo koje druge planete u našem Sunčevom sistemu.
Njena masa je otprilike 8.6 puta veća od Zemljine, a radijus joj je od Zemljinog veći za otprilike 2.6 puta.
Gustoća planete je oko 2.7 g/cm³, što je znatno manje od gustoće Zemlje, sugerišući da planeta nije čisto stjenovita.
Ipak, ključno je da se ova planeta nalazi unutar nastanjive zone svoje zvijezde, primajući količinu zračenja koja je usporediva sa onom koju Zemlja prima od Sunca.
Hiceanski svijet, Mini-Neptun ili Okean magme?
K2-18b pripada kategoriji “sub-Neptuna” ili “mini-Neptuna” – planeta koje su svojom veličinom između Zemlje i Neptuna.
Takve planete su veome česte u galaksiji, ali ih nema u našem Sunčevom sistemu, zbog čega su slabo razumljive.
Sa druge strane, Madhusundanov tim smatra da se radi o “Hiceanskom svijetu“. Takve planete su potencijalno nastanjivi svjetovi sa globalnim okeanom tekuće vode ispod guste atmosfere bogate vodikom.
Prema još jednoj hipotezi, egzoplaneta K2-18b bi mogla biti masovno stjenovito tijelo sa okeanom rastaljene stijene (magme) i debelom, veoma vrelom atmosferom koja se većinom sastoji od vodika.
Ipak, najveći značaj ovog otkrića leži u činjenici da su molekule dimetil sulfida (DMS) gotovo uvijek povezane sa biološkim procesima, čineći ovo otkriće dosad najuvjerljivijim, iako još nepotvrđenim, nagovještajem moguće biološke aktivnosti izvan našeg Sunčevog sistema.
Profesor Madhusundan opisao je ovaj trenutak kao potencijalnu “prekretnicu” i “transformacijski trenutak” u potrazi za odgovorom na fundamentalno pitanje: Jesmo li sami u svemiru?
Foto naslovnice: Pixabay
