Astrofizičar sa Harvarda, dr. Willie Soon, tvrdi da matematička formula pruža dokaz za postojanje Boga. Govoreći za Tucker Carlson Network, dr. Soon se pozvao na “argument finog podešavanja”, koji sugerira da su fizikalni zakoni svemira precizno kalibrirani za život, što se čini malo vjerovatnim da se to dogodilo slučajno.
Istaknuo je asimetriju između materije i antimaterije kao dokaz namjernog dizajna.
Nakon Velikog praska, materija i antimaterija su se formirale zajedno, ali svemir sada ima daleko manje antimaterije nego materije.
Da je količina materije i antimaterije bila ista, međusobno bi se poništile ne ostavljajući ništa za sobom.
Ova neravnoteža, tvrdi dr. Soon, ukazuje na dizajnirani svemir.
Dr. Soon je rekao: “Postoji toliko mnogo primjera sila koje su uvijek prisutne i koje nam omogućuju da osvijetlimo svoje živote. Bog nam je dao ovo svjetlo da ga slijedimo i činimo najbolje što možemo.”
Citirao je rad Paula Diraca, “oca antimaterije”, koji je 1928. godine putem revolucionarne jednadžbe predvidio njeno postojanje.
Dirac je kombinirao Einsteinov E=mc² sa Schrödingerovom kvantnomehaničkom jednadžbom kako bi objasnio subatomske čestice koje se kreću brže od svjetlosti.
Njegovo rješenje uključivalo je negativno nabijeni elektron, što je u početku zbunilo naučnike, ali je kasnije potvrđeno 1932. godine otkrićem antimaterije u kosmičkim zrakama.
Diracov rad doveo je do kvantne teorije polja, revolucionirajući fiziku.
1963. godine, Dirac je opisao Boga kao “matematičara veoma visokog reda“, ističući matematičku eleganciju univerzuma.
“Čini se da je jedna od temeljnih karakteristika prirode to što se osnovni fizički zakoni opisuju u terminima matematičke teorije velike ljepote i moći, za koju je potreban prilično visok standard matematike da bi se to razumjelo“, napisao je.
“Možete se zapitati: Zašto je priroda izgrađena na ovaj način? Može se samo odgovoriti da se čini da naše sadašnje znanje potvrđuje da je priroda jednostavno tako izgrađena. Jednostavno to moramo prihvatiti”.
“Možda bi se situacija mogla opisati iz ugla da je Bog matematičar vrlo visokog reda i da je koristio vrlo naprednu matematiku u izgradnji svemira”.
Drugi stručnjaci, kao što su Richard Swinburne i Robin Collins, također su se zalagali za fino podešavanje svemira. Oni ukazuju na preciznu snagu gravitacije, omjer mase protona i elektrona i kosmološku konstantu kao dokaze.
Da je gravitacija nešto slabija, galaksije i zvijezde se ne bi formirale; da je jača, svemir bi se mogao urušiti u crnu rupu.
Slično, drugačiji omjer mase protona i elektrona bi poremetio hemijske procese, sprječavajući formiranje složenih molekula poput DNK.
Kosmološka konstanta, koja upravlja širenjem svemira, također mora biti fino izbalansirana – da je previsoka, svemir bi se prebrzo širio da podrži život; da je preniska, svemir bi se veoma brzo urušio.
Ovi primjeri, prema dr. Soonu, sugeriraju da fizički zakoni svemira nisu nasumični, već se čini da su namjerno fino podešeni da podrže život.
Izvor: anomalien.com
