Neobični radio-talasi koji izviru iz dubina antarktičkog leda, zaintrigirali su naučnu zajednicu i otvorili vrata brojnim teorijama, od egzotičnih čestica do nepoznatih fenomena u fizici.
Fenomen je zabilježen tokom ANITA eksperimenta – skraćeno od Antarctic Impulsive Transient Antenna, projekta koji se sastoji od više istrumenata dizajniranih za hvatanje radio talasa od kosmičkih zraka koje pogađaju Zemljinu atmosferu.
Međutim, ono što su istraživači nedavno otkrili potpuno je suprotno očekivanjima: radio-talasi nisu se odbijali od površine leda, već su dolazili iz dubine.
“Ovakvi signali, prema važećim zakonima fizike, ne bi trebali moći da prođu kroz toliku količinu materije, poput Zemljine kore i plašta, a da pri tom ne izgube energiju ili da ih nešto ne zaustavi na njihovom putu,” izjavila je dr. Stephanie Wissel, profesorica fizike i astrofizike na Državnom univerzitetu Pennsylvania.
Da bi ovi radio-talasi stigli do detektora iz takvih uglova, morali bi putovati kroz hiljade kilometara stijena – nešto što, prema trenutnom razumijevanju subatomskih čestica, nije moguće.
Naučnici su prvo pomislili da se radi o neutrinima – gotovo neuhvatljivim česticama koje nastaju u ekstremno energičnim kosmičkim procesima.
Ali čak ni oni ne bi trebali moći na ovaj način putovati kroz planetu bez ikakve interakcije.
“Za sada nemamo konkretno objašnjenje za ove anomalije,” priznaje dr. Wissel. “Ali ono što znamo jeste da ono što smo detektovali vrlo vjerovatno nisu neutrini.”
Ovo otkriće podstaklo je razne spekulacije – od teorija o novim, nepoznatim vrstama čestica koje krše standardni model fizike, pa sve do egzotičnih tvrdnji o strukturama ili tehnologijama koje su skrivene ispod leda.
Dok su naučnici oprezni u svojim zaključcima, misteriozna priroda ovih signala budi maštu kako u akademskim krugovima, tako i među ljubiteljima misterija.
“Ako se potvrdi da su signali prošli neometano kroz Zemlju, to bi moglo ukazivati na postojanje nove fizike ili čak na pogreške u našem fundamentalnom razumijevanju univerzuma,” navodi se u izvještaju objavljenom u više naučnih časopisa.
Izvor: Phys.org
