U ogromnom carstvu brojeva, neki se ističu privlačnošću koja podjednako osvaja i naučnike i spiritualiste. Jedan takav broj, koji je decenijama bio predmet intriga, je naizgled običan trocifreni broj 137.
Prvi put ga je 1916. godine otkrio fizičar Arnold Sommerfeld, ali se već decenijama prije toga pojavljivao u jednadžbama. Krije se u formulama koje opisuju svjetlost i materiju, i upravlja svime od najmanjeg atoma vodika do formiranja zvijezda.
Privlačnost broja 137
Za mnoge je broj 137 više od same numeričke vrijednosti. To je most između opipljivog svijeta nauke i nematerijalnog carstva misticizma.
Ujedno je nevjerovatno misteriozan i nevjerovatno važan: naizgled nasumičan, bezdimenzionalni broj, koji ipak krije tajnu samog života.
“137 nastavlja da raspaljuje maštu svih, od naučnika i mistika do okultista i ljudi sa dalekih rubova društva”, kaže Arthur I. Miller, profesor emeritus istorije i filozofije nauke na Univerzitetskom koledžu u Londonu.
Njegova knjiga, 137: Jung, Pauli i potraga za naučnom opsesijom, prodire duboko u ovu fascinaciju.
Konstanta fine strukture: Kosmički trag
Za svijet fizike, 137 je sinonim za konstantu fine strukture. Ova konstanta, predstavljena kao otprilike 1/137,03599913, prema Nacionalnom institutu za standarde i tehnologiju, mjeri snagu elektromagnetne sile.
Ova sila upravlja načinom na koji nabijene elementarne čestice, poput elektrona, stupaju u interakciju sa fotonima svjetlosti.
Nacionalni institut za standarde i tehnologiju opisuje konstantu fine strukture kao jednu od ključnih fizičkih konstanti Svemira.
Michael Brooks, u članku New Scientist, objašnjava: “Ovaj nepromjenjivi broj određuje kako zvijezde gore, kako se hemija dešava, pa čak i da li atomi uopće postoje.”
U decembru 2020. godine, časopis Nature izvijestio je o uspjehu naučnika. Grupa koju je predvodila Saïda Guellati-Khélifa u laboratoriji Kastler Brossel u Parizu prijavila je najpreciznije mjerenje konstante fine strukture.
Njihovi nalazi, koji su bili skoro tri puta precizniji od prethodnog najboljeg mjerenja u 2018. godini, pokazali su vrijednost konstante do 11. decimale.
Metafizički značaj broja 137
Osim naučne važnosti, za broj 137 se vjeruje da je broj sa dubljim, metafizičkim implikacijama.
Engleski astrofizičar Arthur Eddington, ključna figura u potvrđivanju Einstenove opšte teorije relativnosti, posmatrao je 137 kao broj sa duhovnim razgranjavanjem.
Vjerovao je da bi se možda misterije Svemira mogle razotkriti kroz brojeve, pri čemu je 137 ključ.
Presjek kvantne teorije i relativnosti, koji je istraživao pionir kvantne fizike Wolfgang Pauli uz pomoć Carla Junga, također je naglasio značaj broja 137.
Privlačnost ovog broja bila je toliko duboka da je 1936. godine Nature objavila članak pod naslovom “Misteriozni broj 137. “
Broj 137 u misticizmu i religiji
Broj 137 nije važan samo naučnicima, nego ima značaj i u Kabali, obliku jevrejskog misticizma.
Kako ovaj članak Billyja Phillipsa sa Kabbalahstudent.com detaljno navodi, broj 137 se često pojavljuje u Tori, označavajući životni vijek likova kao što su Ishmael i Levi.
Koncept kabalista povezivanja sa svjetlom, ili postizanja prosvjetljenja, odražava odnos konstante fine strukture prema svjetlosti u fizici.
Vječna enigma
Broj 137, bilo da se posmatra kroz sočivo nauke ili duhovnosti, ostaje jedna od najvećih misterija našeg vremena.
Njegov dvostruki značaj u oba domena čini ga važnim brojem koji nastavlja da intrigira kako naučnike, tako i spiritualiste.
Kao što je jedan od najutjecajnijih američkih fizičara Richard Feynman rekao: „To je jedna od najvećih prokletih misterija fizike: magični broj koji nam dolazi bez razumijevanja od strane čovjeka.
