Prema nekim spekulativnim teorijama, za Lemurijance se vjeruje da su bili preci modernog ljudskog društva, koje potiče sa izgubljenog kontinenta Lemurije. Ova misteriozna potopljena zemlja do danas nastavlja da očarava i intrigira ljude širom svijeta.
Vjeruje se da je zagonetna kopnena masa prekrivala regije poput Afrike, Madagaskara, Indije i ostrva u Indijskom i Tihom okeanu.
1864. godine, zoolog Philip Sclatter prvi je predložio koncept kontinenta na kojem se u antičkom dobu nalazila Lemurija. Prema mitologiji, čitava Zemljina kopnena masa je nekada bila kolosalni drevni kontinent Pangea, koji se vremenom raspao, sa dokazima o svom postojanju potopljenim pod vodom.
To je, navodno, bila sudbina Lemurije. Međutim, ove teorije i dalje nisu potvrđene od strane nauke. Potopljeni lemurijanski kontinent naziva se i Mu kontinent, a naziv Lemurija potiče od lemura za koje se vjeruje da su naseljavali ove regije.
Lemurija: Legende i teorije
U međuvremenu, Indijci su mnogo ranije imali svoj drevni naziv za potopljeni kontinent, mnogo prije teorije iz 1864. godine, nazvavši ga Kumari Kandam.
Vjeruje se da su Lemurijanci bili dio visokorazvijene vanzemaljske civilizacije. Njihov život je trajao više od jednog milenijuma, a visina im je bila oko 4-5 metara. Imali su tri oka – dva ispred i jedno iza, kao i četiri ruke.
Međutim, nedostajali su im probavni i neki drugi ljudski organi i oslanjali su se na energiju iz prirode za njihovo izdržavanje.
Lemurijanci su bili duhovno razvijeni i posjedovali su izvanredne natprirodne moći, uključujući telepatiju, levitaciju i vidovitost.
Legenda kaže da je, poput priče o Atlantidi, Lemuriju zahvatila kolosalna prirodna katastrofa i potopljena je ispod Indijskog okeana prije više od 12.000 godina.
Nekoliko preostalih Lemurijanaca rasulo se po Zemlji, postavljajući temelje za današnju ljudsku civilizaciju.
Teorije sugerišu da su duhovno napredni Lemurijanci vremenom postepeno postajali primitivniji, postavši preci današnjih ljudi.
U početku su bili aseksualni i razmnožavali su se kloniranjem, ali su vremenom razvili ljudske organe, razdvojivši se na muški i ženski spol.
Neke teorije sugerišu da su Lemurijanci i Atlantiđani postojali u isto vrijeme, doduše na različitim lokacijama.
Drugi tvrde da su Lemurijanci potomci Atlantiđana i da je njihovo društvo nastalo od Atlantiđana koji su preživjeli potop.
Bez obzira na pravu istinu, jedan aspekt ostaje konstantan u drevnim mitovima: za razliku od Atlantiđana, Lemurijanci nisu posjedovali materijalno bogatstvo i nisu iskazivali želju za materijalnim prosperitetom. Oni su prvenstveno bili fokusirani na duhovnost i božansko.
Još jedna zanimljiva teorija sugeriše da su Lemurijanci možda čak i prethodili Atlantiđanima, podržavajući ideju da je duh nastao prije materije.
Američki naučnik Ellis Silver predlaže ideju da su različite napredne vanzemaljske vrste “zasijale” čovječanstvo na Zemlji prije oko 200.000 godina. Ova hipoteza postaje sve popularnija u ezoteričnim krugovima, a mnogi odbacuju Darwinovu teoriju ljudskog porijekla.
1870. godine, biolog Ernst Haeckel je također sugerisao da bi Lemurija mogla biti kolijevka čovječanstva. Poznata okultistkinja i medij Helena Blavatsky podijelila je ovo gledište u svojoj knjizi iz 1888. godine “Tajna doktrina“, u kojoj su Lemurija i Lemurijanci predstavljeni kao geneza ljudske rase.
Kao što je već spomenuto, Lemurijanci su smatrani rasom sa vidovitim moćima, a prema ezoteričnim entuzijastima predvidjeli su potop svoje zemlje.
Ovo predviđanje im je omogućilo da se pripreme za nadolazeću poplavu i sačuvaju dragocjene relikte njihovog postojanja i kulture.
Kaže se da su među tim zaštićenim blagom najvrijedniji antički rukopisi koji datiraju iz lemurijanske ere, a koji su do danas ostali negdje dobro sakriveni od nas ljudi.
Legenda nastavlja da se katastrofa, iako očekivana, dogodila ranije. Kao rezultat toga, većina stanovništva Lemurije nestala je pod vodama Indijskog okeana. Samo nekoliko hiljada Lemurijanaca je uspjelo da preživi.
Iznenadni nestanak kontinenta liči na dramatičnu i misterioznu sudbinu Atlantide.
Edgar Cayce, jedan od najpoznatijih vidovnjaka u istoriji, također je spomenuo Lemurijance u svojim vizijama. Prema njegovim uvidima, za razliku od Atlantiđana koji su navodno naselili Zemlju da bi iskupili njihov karmički dug, Lemurijanci nisu snosili takvu odgovornost. Njihov cilj je bio podići raspoloženje, a zatim naučiti kontrolisati i upravljati svojim fizičkim tijelima.
Intriga oko Lemurije i starih Lemurijana dodatno se intenzivirala 2013. godine, kada su geolozi otkrili potopljene granitne fragmente u okeanu južno od Indije, u blizini Madagaskara, što se poklopilo s okultnim vjerovanjem da je Lemurija nekada postojala u toj regiji.
Među dodatnim dokazima je i otkriće izuzetnih megalitskih građevina, kao što su “moai” kipovi na Uskršnjem otoku i na nekoliko sličnih pacifičkih otoka gdje se vjeruje da su boravili Lemurijanci.
Istraživači sugerišu da su ove strukture možda izgradili sami Lemurijanci.
Kumari Kandam
Već u 15. vijeku grupa poznata kao “tamilski nacionalisti“, koristila je izraz „Kumari Kandam”. Izraz se odnosi se na drevni, sada izgubljeni kontinent, koji se naziva rodnim mjestom civilizacije. Narativ se proširio i na Indiju, gdje je ta zemlja prihvatila ovu legendu kao istorijsku činjenicu.
Prema narodnom predanju, Lemurija i Kumari Kandam su jedno te isto – legendarni izgubljeni kontinent drevne tamilske civilizacije koji se nalazi u Indijskom okeanu.
Kada je Kumari Kandam nestao ispod talasa, njegovi stanovnici su se raspršili i stvorili različite civilizacije. Ne postoje pouzdani dokazi za postojanje Lemurije ili Kumari Kandama.
Međutim, istraživači sa indijskog Nacionalnog instituta za oceanografiju su otkrili da je prije 14.500 godina nivo mora bio niži oko 100 metara, a prije 10.000 godina oko 60 metara.
Ovo sugeriše da je u prošlosti možda postojao kopneni most koji je povezivao Šri Lanku i kopnenu Indiju. Globalno zagrijavanje se ubrzalo prije 12.000 godina, uzrokujući povremeno podizanje nivoa mora poplavivši brojna naselja duž obala Indije i Šri Lanke.
Jedan od dokaza koji potvrđuju postojanje Kumari Kandama je Adamov most, sastavljen od pijeska, sitnog šljunka i koralja, koji povezuje kopno Indije sa Šri Lankom.
Kao i svaki mit, i ovaj ima zrnce istine. Legende o Kumariju Kandamu možda će jednog dana biti potvrđene, ali za sada nema takvih izgleda.
Nuklearni rat između Atlantide i Lemurije
Jedna od podteorija koegzistencije Atlantide i Lemurije vodi nas do navodnog sukoba koji se dogodio prije više od 12.000 godina između ove dvije civilizacije.
Vjeruje se da su potopljene zemlje Lemurija i Atlantida uništene kao rezultat nuklearnog sukoba koji su izazvali Anunakiji, uvjerivši Atlantiđane da trebaju dominirati zemljom – o čemu se govori u tekstovima kao što su “Hronika Akakora”1 (knjigu u pdf formatu možete besplatno preuzeti ovdje).
Nuklearni rat doveo je do globalne katastrofe, ali su neki Lemurijanci i Atlantiđani uspjeli preživjeti. Priča kaže da su se prije više od 12.000 godina dva kontinenta nalazila iznad vode; Lemurija se nalazila u Tihom okeanu, a Atlantida u Atlantskom okeanu.
U “Hronici Akakora” Karla Brughera se tvrdi da su dva kontinenta bila naseljena od strane dvije različite božanske rase, čije su civilizacije bile mnogo naprednije od naše. Sukob između njih je eskalirao i kulminirao razornom bitkom koja je uključivala nuklearno oružje.
Tama je prekrila površinu Zemlje. Iako je Sunce nastavilo da sija, ogromna, gusta magla bacila je sjenku na pejzaž. Na nebu su se pojavili neobični znakovi, crveno sunce i tamna putanja su se ukrstili…
Odlomak iz priče
Dvije božanske frakcije pokušale su jedna drugoj iscrpiti energiju dok su spaljivale planetu nuklearnim oružjem.
Rijeke su se mijenjale, planine su se mijenjale, sjaj sunca se mijenjao.
Odlomak iz Priče
Uslijedile su poplave koje su zbrisale čitave kontinente…
Lemurija se također spominje u nekoliko misterioznih hinduističkih ploča koje je otkrio James Churchward 1864. godine. On i vrhovni sveštenik hrama zaključili su da ploče govore o izgubljenoj zemlji Mu koju su naseljavala “sveta braća”.
Na pločama je zapisano da je Mu, ili Lemurija, potonula prije oko 12.000 godina i da su Uskršnje ostrvo i ostala polinezijska ostrva ostaci te izgubljene zemlje.
Američki vidovnjak Edgar Cayce dobio je telepatsku viziju od vanzemaljskih bića koja dolaze iz Kasiopeje. Prema njihovim pričama, Atlantiđani su imali dugu istoriju, razvijene sposobnosti za svemirska putovanja, pa čak i uspostavljene baze na drugim planetama, kao što je Mars.
Osim toga, posjedovali su tajnu tehnologiju koja je koristila energiju iz Svemira uz pomoć ogromnih kristala.
Postoje oprečni dokazi o prirodi Atlantiđana; neki izvori ih prikazuju kao inteligentna i dobronamjerna bića koja su na kraju postala zlonamjerna, dok drugi tvrde da potiču iz drugog solarnog sistema i bili su hladne i bešćutne prirode.
Atlantiđani su mirno koegzistirali u Atlantidi. Međutim, njihovo društvo je kompromitovano od strane Anunakija, a posebno od njihovih vlastitih korumpiranih visokih sveštenika.
Sukob sa Lemurijom je počeo kada su ovi izopačeni Atlantiđani, samoproglašeni „Sinovi Belijala“, počeli su da osporavaju Lemurijance za globalnu dominaciju prije oko 25.000 godina.
Atlantiđani su pokušavali da potčine sva ostala plemena i civilizacije na Zemlji. Sa druge strane, Lemurijanci su zagovarali prirodnu evoluciju drugih društava i pozivali na nemiješanje.
Ova pozicija je na kraju dovela do toga da Atlantiđani započnu rat protiv Lemurije, koji je završio planom za nuklearni napad. Katastrofa je dodatno pogoršana paljenjem podzemnih rezervi gasa. Zbog toga je stradalo preko 60 miliona Lemurijanaca.
Preostali preživjeli sakrili su se u pećine prije nego što su pokrenuli novi napad na Atlantiđane. Međutim, konačna propast ovog drevnog kontinenta bila je neizbježna zbog niza prirodnih katastrofa uzrokovanih upotrebom nuklearnog oružja.
Mnogi Atlantiđani su takođe pobjegli i sakrili se u pećine širom svijeta. Kaže se da se simboli povezani s Atlantidom, kao što su spirale i polumjesec, još uvijek mogu pronaći u ovim pećinama.
Kako su vijekovi prolazili i stabilnost Zemlje se obnavljala, ove civilizacije su se oporavile i stvorile kulture koje danas poznajemo kao Sumer, Egipat, Indiju i Kinu.
Kasnije su se Anunnaki vratili i tajno preuzeli kontrolu nad Zemljom, označivši početak istorije kakvu poznajemo.
Fantastična priča, mit ili stvarnost – ostavljamo vama da sami prosudite. Bez sumnje, velika nejasnoća i nemogućnost istraživanja bilo kakvih artefakata današnjice o ovim drevnim civilizacijama će i dalje pobuđivati naše interesovanje u vijekovima koji dolaze.
Foto naslovnice: Vecstock sa Freepik
Bilješke
- Hronika Akakora prenosi ispovijest poglavice najstarijeg plemena na svijetu, nepoznatog južnoameričkog plemena Uga Mongulala ili izabranih sluga bogova. Riječ je o plemenu koje posjeduje pisanu istoriju staru preko 12 000 godina zabilježenu u jednoj knjizi – Hronici Akakora.
↩︎
